Wskaźnik Bollinger Bands - został opracowany i szczegółowo opisany przez Johna Bollingera. Jego istotą jest to, że cena aktywa znajduje się w określonym korytarzu, a na wykresie można zobaczyć sygnały zakupu opcji Call lub Put. Sygnały zależą od lokalizacji ceny aktywów w stosunku do granic korytarza.
Bollinger Bands jako narzędzie analizy technicznej można używać samodzielnie lub w połączeniu z innymi wskaźnikami. Wstęgi Bollinger doskonale radzą sobie z zadaniem też w sposób indywidualny.
Jeśli spojrzeć na wykres na żywo, widać, że wskaźnik Bollinger Band składa się z trzech średnich ruchomych. Wszystkie z nich mają inny okres czasu.
W środku znajduje się prosta średnia ruchoma. Na krawędzi linii tworzą korytarz, w którym przesuwa się wartość aktywów. Obserwując wskaźnik, można dowiedzieć się o tendencji w zakresie aktywów, odwróceniu i zmienności ceny.
Sygnały wskaźnika Bollinger Bands:
- jeśli widzisz na wykresie figurę podobną do „gardła” (granice wskaźnika są jak najbliżej siebie) - wiedz, że rynek cechuje się słabą zmiennością i nie ma na nim wyraźnego trendu. Jednocześnie należy przygotować się na wyraźny, prosty trend. Pojawi się on, gdy Wstęgi Bollingera zaczną się rozchodzić w różnych kierunkach;
- z utworzeniem wyraźnego trendu na wykresie wyświetli się przebicie skrajnego paska. W zależności od tego, która granica została przebita, warto otworzyć opcję. Jeśli jest przebity górny pasek, otwieramy opcję zwiększania CALL. Jeśli natomiast dolny pasek jest przebity, otwieramy opcję obniżania PUT;
- traderzy powinni również uważać na odejścia linii od Wstęg Bollingera (odwrócenie trendu). Cena składnika aktywów będzie się przesuwać z jednego pasma do drugiego. Jeśli wartość składnika dotknęła górnego paska, poczekaj na odbicie (odwrócenie) i otwórz opcję obniżenia wartości PUT. Jeśli wartość aktywów dotyka dolnego paska, poczekaj na odbicie (obrót) i otwórz opcję podniesienia CALL.
